Εποχής τέλος

Γεμάτο βότσαλα, άμμο που στραφταλίζει στον ήλιο, μπροστά σε μιά παραλία.
Γαλήνη, ηρεμία, χαμόγελο. Ο νους να ξεφορτώνει οτι λάθος και κακό και να φιλτράρει μόνο χαρές.
Ετούτο το μικρό ιστολόγιο γεννήθηκε κατα λάθος. Το αγαπάω όμως.
Βοηθούσα μιά φίλη να στήσει το δικό της.
Το βάφτισα ετσι επειδή λατρεύω τη θάλασσα, επειδη πάνω σε βοτσαλάκια είμαι ο καλύτερός μου εαυτός. Για μενα έφτιαξα μια μικρή παραλία με βοτσαλάκια.
Και την άφησα να τη χαρούμε όσοι γουστάρουμε.
Απο τότε περπάτησε πάνω σε βότσαλα, πάνω σε πατήματα γυμνά, πάνω σε όμορφα παιχνίδια, σε εικόνες και μουσική, σε αστεία και φαντασία.
Μεχρι αυτη την ωρα 12.765 επισκέψεις ή 23 ανα ημέρα ειναι το πόσο διαβάστηκε.
Αν εξαιρέσεις τα χιτς απο μηχανές αναζήτησης, να υπολογίζεις κάπου 19 διαφορετικούς αναγνώστες κάθα μερα κατα μέσο όρο.
Ολα τα ωραία πράγματα τελειώνουν κι αρχίζουν άλλα.
Ο κύκλος του έκλεισε. Ή εγω έκλεισα, δεν ξέρω.

Η ανάγκη για προσωπικό συμμάζεμα φέρνει αλλαγές.

Ετσι κι αλλιώς πολλά θα αλλάξουν μεσα στους επόμενους 8 μήνες.
Ξέρω μόνο οτι δεν μπορώ ή δεν θέλω να γράφω εδω, δεν εχω χρόνο, δεν εχω μυαλό.
Θέλω να μείνει το Βοτσαλάκι ετσι ήσυχο, να μπορεί ο τυχαίος περιηγητής να περάσει, να χαλαρώσει, να διαβάσει, να δεί και να φύγει με χαμόγελο.
Στο εξής δεν προβλέπεται καμμία νεα ανάρτηση εδω, εκτός συγκλονιστικής περίπτωσης.

Κι εκτός αν κάποιος θελήσει να συμμετέχει ως συγγραφέας. Αν κανείς το θέλει, μπορεί να μου στείλει ενα e-mail στο tzonakos@ymail.com για να συνεννοηθούμε.
Πρώτα φυσικά θα κάνει μια καλή ανάγνωση στις 106 αναρτήσεις, στις ετικέττες και στον χαρακτήρα του μπλόγκ αυτού.
Θα πρέπει να τον/την εκφράζει και να θέλει να προσθέσει κάτι.
Ευχαριστώ για την πολυ όμορφη παρέα.