Dance more

Να χορεύεις !

Φορ γιου φορ μι φορ ώλλ

Το φθινόπωρο μπορεί και να βρέχει και πολύ μερικές φορές, αλλα αποζημιώνεσαι έκπληκτος οταν βρεθείς μπροστά σε εναν κήπο γεμάτο λουλούδια να σου θυμίζουν οτι μετά τις κακοκεφιές υπάρχουν τα χαμόγελα.


Μπορείς να κόψεις ένα, ή όχι, να κάτσεις εκει να τα θαυμάζεις, να σου δίνουν χρώμα κι αισιοδοξία, να σου θυμίζουν οτι μπορείς να κάνεις πολλά που νόμιζες οτι δεν μπορείς.
Δες αυτα πώς κατάφεραν να σου φτιάξουν το κέφι, μικρά μικρά ανθάκια και μάλιστα ανάμεσα στο μουντό τσιμέντο της γεμάτης θόρυβο πόλης.
Ενα για σενα, ενα για μένα, ενα για τον καθένα, για όλους.

Thalassa

Aπέραντο μπλε .... θάλασσα μάγισσα, θάλλασα ατέλειωτη.

Θάλασσα πλανεύτρα περήφανη κι όμορφη αφέντρα.

Γαλάζιο πέλαγος μαγικό, κρύβει στα βάθη του θησαυρό.

Κοντά στη θάλασσα θέλω να ζώ

αν δεν τη βλέπω, δεν μπορώ,

να την μυρίζω,

να την φιλώ.

Βότσαλα στο φώς

Χιώτικες παραλίες, βότσαλα στα κύματα, στον ήλιο, μένουν εκει στο αέναο κύλισμά τους, να στρογγυλεύουν τις καμπύλες τους όπως θέλει το κύμα κι ο αέρας.
Θα ειναι εκεί για να κυλιστούμε πάνω τους ξανά και ξανά, πάντα ενα μωσαϊκό χρωμάτων γεμάτο φώς και ανέγγιχτα απο την καθημερινότητα που εμείς για να ξεφύγουμε, τα αναζητούμε.

Nύχτες καλοκαιρινές

Νύχτες όμορφες, με φεγγάρι, πλάι στη θάλασσα να κοιτάζεις,
ποιό καράβι θα σαλπάρει, σε ποιον άλλον θες να μοιάζεις...
Κάποιο μήνυμα εχει η νύχτα γράψει,
στον ουρανό τον σκοτεινό ενα φως εχει ανάψει.
Σαν τις νύχτες το καλοκαίρι,
αλλες δεν ειναι τόσο ζεστές, τόσο όμορφες, ερωτικές,
όμορφα πρόσωπα ειναι παντού,
γελαστά, αισιόδοξα, φρέσκα και λαμπερά ...

ή το μυαλό μας όλα τα αλλάζει ;

Αντέχουμε ...

Σε άλλα μέρη εγω σε άλλα εσυ
σε άλλα οι άλλοι,
σ αυτη τη γη διαβαίνω ζωή μισή,
μ απορίες στο βλέμμα πάλι,
κει που νόμιζα πως δεν εχω άλλες,
κι όλα τα ήξερα
και μπορούσα ν' απαντήσω,
μα, να που ξανά γυρνάνε,
και ζητούν να μιλήσω,
να πώ,
όλο γύρω σαν πουλιά πετάνε,
και ζητούν απαντήσεις
και πρέπει να θέλω
απάντηση να έχω,
όσο κι αν ειναι δύσκολο,
ακόμα αντέχω,
για πόσο δεν ξέρω,
ακόμα απέχω
απ το τέρμα πολύ μακριά.
...ελπίζω....

Ποδήλατα

Πάει κι ο δεύτερος χρόνος !

Πώς πέρασαν δυό χρόνια, ούτε που κατάλαβα,
τίποτα δεν μένει αιώνια,
ούτε τα πόστς τα θεοπάλαβα.

Ητανε τέτοια εποχή, μια φίλη ήθελε,
να κάνει μιά αρχή, κι έκανε μία,
κι έμεινε τούτο δω το μπλόγκ,
βότσαλο στην άκρη εκεί, στην παραλία.

Κι ήρθαν χειμώνες και μέρες ζεστές κι άλλες παράδοξες,
και πάντα εδω μια μου γωνιά, για σκέψεις άδοξες.

Κι ήρθανε μέρες μου κενές κι ενοχικές,
ύστερα απο άλλες, τρελές κι αστείες,
κι είχα γωνιά κι απάγγειο εδω, να γράφω ιστορίες ...

Τώρα ποιός ξέρει πού θα φτάσει,
και αν θα σταματήσει πρώτα αυτο
και μετά εγω, ή το αντίστροφο,
κάτι ψιθύρισε πως θέλει να γιορτάσει,
και κατι ακόμα μήνυσε,
όσο ειμαι εγω κι εσείς, ποτέ δεν θα χορτάσει.

Zombie μερμήγκια !

( εικόνα απο το national geographic )

Διάβασα εδω μια είδηση για κάτι μερμήγκια που οταν βομβαρδιστούν με αυγά κάποιου είδους μύγας, προσβάλλεται οργανισμός τους απο αυτά που εκκολάπτονται και αρχίζουν να κατατρώγουν το εσωτερικό τους !
Κάποια στιγμή φτάνουν στον εγκέφαλό τους. Τρώνε και αυτόν και τότε το μερμήγκι αρχίζει να τριγυρνά εδω κι εκεί χωρίς σκοπό σαν ζόμπι για διάστημα μεχρι και δύο εβδομάδες εως ότου αποκοπεί το κεφάλι και πεθάνουν !

Image by Martin LaBar (going on hiatus) via Flickr

Αμέσως φαντάστηκα μια ανάλογη προσβολή ανθρώπων απο κατι τέτοιο και μ έπιασε σύγκρυο !

Μπρρρρρρρρρ ....

Εύβοια μιά εκδρομή

Περισσότερα ΕΔΩ

Eικόνες απο το Σαββατοκύριακο

Μερικές εικόνες απο το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, 4-5 Απριλίου 2009.
Περιδιαβαίνοντας, χορταίνοντας τις βόλτες προτίμησα να κρατήσω στο μυαλό και την καρδιά τις μοναδικές εικόνες κι ετσι τράβηξα ελάχιστες φωτογραφίες.

Πρώτα στο περπάτημα είδα γύρω μου να ανθίζουν διάφορα φυτά.
Παντού πρασινάδα και ανθάκια στις άκρες και σε οσα πλέον ελεύθερα οικόπεδα υπάρχουν.

Κι ανάμεσα τους ενα που στον άνεμο μαδάει και γίνεται πολλά μικρά πετούμενα αστεράκια σαν αλεξίπτωτα, σαν άκακα ξωτικά. Μεγάλο, εντυπωσιακό. Δεν το άγγιξα.

Μάζεψα ενα μπουκέτο απο αυτές τις μαργαρίτες για το σπίτι και η γειτόνισσα που τα ειδε ζήλεψε ! Μου ειπε οτι κάποτε ηταν γεμάτος απο δαύτες ! Μα τώρα, τίποτα, πού τις βρήκες ;
την άλλη μέρα ξαναμάζεψα και της έφερα ενα νέο μπουκέτο.
Εκοψα και λίγο το ενα δάχτυλο απρόσεχτος εκει που μάζευα.

Μετά πήγα να παίξω λίγο τέννις και πρόλαβα να το κάνω πριν αρχίσει να βρέχει.
Μπήκα στο αυτοκίνητο και χάζευα τη βροχή μεσα απο το τζάμι.

Με βρεγμένα παπούτσια έφυγα αργά, μελαγχολικά μες στην απαλή βροχή αλλα ήμουν καλά.
Δεν κρύωνα, απλά ειχα βραχεί. Χαμογελώντας έβαλα μουσική να παίζει στο ραδιόφωνο ...

Graffiti_[1]

graffiti

Image via Wikipedia

Mερικές φωτογραφίες απο graffiti στην Αθήνα, στο μπλογκ μου Somewhat Blogthing.

Related articles

• Artist creates 'light graffiti' with torch across British landscape (telegraph.co.uk)
• Graffiti of Denver, Pt. 10 (nonvivant.com)
• Muto: A graffiti animation (nonvivant.com)

H τρέλλα πάει στα βουνά.

Aφου δώσουμε μιά εξήγηση στο γιατί ενας άνθρωπος σε
ψοφόκρυο, σε υψόμετρο, με χιόνια,
αποφάσισε να περπατήσει με σαγιονάρες ( !!! ) , ομπρέλλα και υπνόσακκο,
μπορούμε να δούμε μερικές ακόμα πιο "λογικές" εικόνες ΕΔΩ.