Ριγμένα κατα μήκος όλης της παραλίας, περιμένουν δεν ξέρω τι, αλλα είναι εκεί, δεν φεύγουν ποτέ. Η τύχη, το χέρι κάποιου απο μάς ή το κύμα, θα παρασύρει όσα γνωρίζονται μεταξύ τους καιρό σε άλλο μέρος, παρακάτω. Τίποτα δεν μένει ίδιο, όλα κινούνται.
Κάτι μου θυμίζει αυτό...
Χρόνος. Πόση ώρα μένει ώσπου να φτάσω σε σένα ;
Πόση ώρα θα με περιμένεις στο αεροδρόμιο ;
Ωρα για παραλία. Οι ζέστες άρχισαν, ο χρόνος έφερε καλοκαίρι.
Αιχμαλώτισες μια στιγμή του χρόνου, της ημέρας
Κι εγώ το ίδιο, κράτησα το χρόνο αιχμάλωτο την ίδια στιγμή.
Ο χρόνος περνάει. Ωρα να γυρίσουμε στο λιμάνι πίσω.
Ας διαβάσουμε ένα βιβλίο να περάσει η ώρα όμορφα. Βράδιασε πιά.
Η ώρα περνάει. 
Κάθε δευτερόλεπτο, κάθε ανάσα θα είμαι εκεί, κοντά σου, κάθε τικ του ρολογιού είναι ενας χτύπος της καρδιάς μας μοναδικός, δεν ξανάρχεται πίσω.
Εφτασε η ώρα να σε καληνυχτίσω. Καληνύχτα, αύριο πάλι θ' αρχίσει να μετράει ξανά ο χρόνος.
..................................
