Ριγμένα στην τύχη ...
Ριγμένα κατα μήκος όλης της παραλίας, περιμένουν δεν ξέρω τι, αλλα είναι εκεί, δεν φεύγουν ποτέ. Η τύχη, το χέρι κάποιου απο μάς ή το κύμα, θα παρασύρει όσα γνωρίζονται μεταξύ τους καιρό σε άλλο μέρος, παρακάτω. Τίποτα δεν μένει ίδιο, όλα κινούνται.
Κάτι μου θυμίζει αυτό...
4 σχόλια:
...Πέτρα που κυλά, ποτέ δε χορταριάζει...
...όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν...
Καλημέρα:)
όταν ήμουν μικρός έιχα μία ''χαζή'' απορία: Πόσα άραγε να ειναι τα βότσαλα της παραλίας? Αμέτρητα και άπειρα , πανέμορφα και ξεχωριστά δίνουν χρωμα σε κάθε μερος το καθένα ειναι μια πινελια και ειναι πάρα πολλα!!!Καλησπέρα
Χαχαχαχα, την ίδια απορία είχα !
Καλησπέρα!
Τι όμορφο που έγινε το "Βότσαλό" σου!
με προδιαθέτει για παραλίες και θάλασσες!
άλλωστε αγαπώ πολύ τις θαλασσινές πέτρες!
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου