Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Dance more



Να χορεύεις !

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Φορ γιου φορ μι φορ ώλλ


Το φθινόπωρο μπορεί και να βρέχει και πολύ μερικές φορές, αλλα αποζημιώνεσαι έκπληκτος οταν βρεθείς μπροστά σε εναν κήπο γεμάτο λουλούδια να σου θυμίζουν οτι μετά τις κακοκεφιές υπάρχουν τα χαμόγελα.


Μπορείς να κόψεις ένα, ή όχι, να κάτσεις εκει να τα θαυμάζεις, να σου δίνουν χρώμα κι αισιοδοξία, να σου θυμίζουν οτι μπορείς να κάνεις πολλά που νόμιζες οτι δεν μπορείς.
Δες αυτα πώς κατάφεραν να σου φτιάξουν το κέφι, μικρά μικρά ανθάκια και μάλιστα ανάμεσα στο μουντό τσιμέντο της γεμάτης θόρυβο πόλης.
Ενα για σενα, ενα για μένα, ενα για τον καθένα, για όλους.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Thalassa

Aπέραντο μπλε .... θάλασσα μάγισσα, θάλλασα ατέλειωτη.
Θάλασσα πλανεύτρα περήφανη κι όμορφη αφέντρα.
Γαλάζιο πέλαγος μαγικό, κρύβει στα βάθη του θησαυρό.
Κοντά στη θάλασσα θέλω να ζώ
αν δεν τη βλέπω, δεν μπορώ,
να την μυρίζω,
να την φιλώ.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Βότσαλα στο φώς






Χιώτικες παραλίες, βότσαλα στα κύματα, στον ήλιο, μένουν εκει στο αέναο κύλισμά τους, να στρογγυλεύουν τις καμπύλες τους όπως θέλει το κύμα κι ο αέρας.
Θα ειναι εκεί για να κυλιστούμε πάνω τους ξανά και ξανά, πάντα ενα μωσαϊκό χρωμάτων γεμάτο φώς και ανέγγιχτα απο την καθημερινότητα που εμείς για να ξεφύγουμε, τα αναζητούμε.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Nύχτες καλοκαιρινές


Νύχτες όμορφες, με φεγγάρι, πλάι στη θάλασσα να κοιτάζεις,
ποιό καράβι θα σαλπάρει, σε ποιον άλλον θες να μοιάζεις...
Κάποιο μήνυμα εχει η νύχτα γράψει,
στον ουρανό τον σκοτεινό ενα φως εχει ανάψει.
Σαν τις νύχτες το καλοκαίρι,
αλλες δεν ειναι τόσο ζεστές, τόσο όμορφες, ερωτικές,
όμορφα πρόσωπα ειναι παντού,
γελαστά, αισιόδοξα, φρέσκα και λαμπερά ...

ή το μυαλό μας όλα τα αλλάζει ;

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Αντέχουμε ...

Σε άλλα μέρη εγω σε άλλα εσυ
σε άλλα οι άλλοι,
σ αυτη τη γη διαβαίνω ζωή μισή,
μ απορίες στο βλέμμα πάλι,
κει που νόμιζα πως δεν εχω άλλες,
κι όλα τα ήξερα
και μπορούσα ν' απαντήσω,
μα, να που ξανά γυρνάνε,
και ζητούν να μιλήσω,
να πώ,
όλο γύρω σαν πουλιά πετάνε,
και ζητούν απαντήσεις
και πρέπει να θέλω
απάντηση να έχω,
όσο κι αν ειναι δύσκολο,
ακόμα αντέχω,
για πόσο δεν ξέρω,
ακόμα απέχω
απ το τέρμα πολύ μακριά.
...ελπίζω....

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Ποδήλατα

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Πάει κι ο δεύτερος χρόνος !



Πώς πέρασαν δυό χρόνια, ούτε που κατάλαβα,
τίποτα δεν μένει αιώνια,
ούτε τα πόστς τα θεοπάλαβα.

Ητανε τέτοια εποχή, μια φίλη ήθελε,
να κάνει μιά αρχή, κι έκανε μία,
κι έμεινε τούτο δω το μπλόγκ,
βότσαλο στην άκρη εκεί, στην παραλία.

Κι ήρθαν χειμώνες και μέρες ζεστές κι άλλες παράδοξες,
και πάντα εδω μια μου γωνιά, για σκέψεις άδοξες.

Κι ήρθανε μέρες μου κενές κι ενοχικές,
ύστερα απο άλλες, τρελές κι αστείες,
κι είχα γωνιά κι απάγγειο εδω, να γράφω ιστορίες ...

Τώρα ποιός ξέρει πού θα φτάσει,
και αν θα σταματήσει πρώτα αυτο
και μετά εγω, ή το αντίστροφο,
κάτι ψιθύρισε πως θέλει να γιορτάσει,
και κατι ακόμα μήνυσε,
όσο ειμαι εγω κι εσείς, ποτέ δεν θα χορτάσει.

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Zombie μερμήγκια !


( εικόνα απο το national geographic )

Διάβασα εδω μια είδηση για κάτι μερμήγκια που οταν βομβαρδιστούν με αυγά κάποιου είδους μύγας, προσβάλλεται οργανισμός τους απο αυτά που εκκολάπτονται και αρχίζουν να κατατρώγουν το εσωτερικό τους !
Κάποια στιγμή φτάνουν στον εγκέφαλό τους. Τρώνε και αυτόν και τότε το μερμήγκι αρχίζει να τριγυρνά εδω κι εκεί χωρίς σκοπό σαν ζόμπι για διάστημα μεχρι και δύο εβδομάδες εως ότου αποκοπεί το κεφάλι και πεθάνουν !

Fire ant nestImage by Martin LaBar (going on hiatus) via Flickr



Αμέσως φαντάστηκα μια ανάλογη προσβολή ανθρώπων απο κατι τέτοιο και μ έπιασε σύγκρυο !

Μπρρρρρρρρρ ....
Reblog this post [with Zemanta]

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Εύβοια μιά εκδρομή

Περισσότερα ΕΔΩ

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Eικόνες απο το Σαββατοκύριακο

Μερικές εικόνες απο το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, 4-5 Απριλίου 2009.
Περιδιαβαίνοντας, χορταίνοντας τις βόλτες προτίμησα να κρατήσω στο μυαλό και την καρδιά τις μοναδικές εικόνες κι ετσι τράβηξα ελάχιστες φωτογραφίες.

Πρώτα στο περπάτημα είδα γύρω μου να ανθίζουν διάφορα φυτά.
Παντού πρασινάδα και ανθάκια στις άκρες και σε οσα πλέον ελεύθερα οικόπεδα υπάρχουν.

Κι ανάμεσα τους ενα που στον άνεμο μαδάει και γίνεται πολλά μικρά πετούμενα αστεράκια σαν αλεξίπτωτα, σαν άκακα ξωτικά. Μεγάλο, εντυπωσιακό. Δεν το άγγιξα.

Μάζεψα ενα μπουκέτο απο αυτές τις μαργαρίτες για το σπίτι και η γειτόνισσα που τα ειδε ζήλεψε ! Μου ειπε οτι κάποτε ηταν γεμάτος απο δαύτες ! Μα τώρα, τίποτα, πού τις βρήκες ;
την άλλη μέρα ξαναμάζεψα και της έφερα ενα νέο μπουκέτο.
Εκοψα και λίγο το ενα δάχτυλο απρόσεχτος εκει που μάζευα.

Μετά πήγα να παίξω λίγο τέννις και πρόλαβα να το κάνω πριν αρχίσει να βρέχει.
Μπήκα στο αυτοκίνητο και χάζευα τη βροχή μεσα απο το τζάμι.

Με βρεγμένα παπούτσια έφυγα αργά, μελαγχολικά μες στην απαλή βροχή αλλα ήμουν καλά.
Δεν κρύωνα, απλά ειχα βραχεί. Χαμογελώντας έβαλα μουσική να παίζει στο ραδιόφωνο ...

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Graffiti_[1]

graffiti

Graffiti on a train in GreeceImage via Wikipedia



Mερικές φωτογραφίες απο graffiti στην Αθήνα, στο μπλογκ μου Somewhat Blogthing.

Reblog this post [with Zemanta]

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

H τρέλλα πάει στα βουνά.

Aφου δώσουμε μιά εξήγηση στο γιατί ενας άνθρωπος σε
ψοφόκρυο, σε υψόμετρο, με χιόνια,
αποφάσισε να περπατήσει με σαγιονάρες ( !!! ) , ομπρέλλα και υπνόσακκο,
μπορούμε να δούμε μερικές ακόμα πιο "λογικές" εικόνες ΕΔΩ.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Στόχος : 2009

Αλλάζει ο χρόνος σύντομα, σε πέντε μέρες.
Κι εγω ειμαι εκει, εδω, κάπου ανάμεσα, με το βέλος μου.
Αυτο το μπλογκ έκλεισε εναν κύκλο αλλα δεν ξέρω, ίσως αρχίσει ενας νέος.
Θέλω και απο εδω να ευχηθώ Καλές Γιορτές και ο Νέος Χρόνος να φέρει καλύτερα πράγματα στον κόσμο μας, επιτυχίες και εκπλήρωση στόχων.
Οι στόχοι μου θυμίζουν πως είμαι ενας μοναχικός Τοξότης.
Με ενα βέλος, σαν να ειναι φωτογραφική μηχανή στo χέρι, έτοιμη να αποθανατίσει μια πόζα, ή έτοιμο - το βέλος - να στοχεύσει και να χτυπήσει εναν στόχο.
Μετά, θα δω το αποτέλεσμα, αν πέτυχα, αν έκανα καλά, πόσο καλά πήγα.
Συνήθως ετσι γίνεται.

Οι στίχοι απο το τραγούδι του Harry Nilsson ( ναι αυτού που ειπε το Without You ) μου θυμίζουν εμένα μέσα στην περιπλάνηση στον κόσμο. Oπου και να πάω, θα μαι εγω και το βέλος μου.

Me and my Arrow
taking the high road
where ever we go
everyone knows
it's me and my Arrow

And in the morning when I wake up
she may be gone
I don't know
and if we make up just to break up
I'll carry on
oh yes I will

Me and my Arrow
straighter than narrow
where ever we go
everyone knows
it's me and my Arrow

Me and my Arrow
Me and my Arrow ...

Αν πατήσεις πάνω στο βίντεο θα δείς και θα ακούσεις το τραγούδι. Εγω συνεχίζω, εγω κει το βέλος μου. Me and my Arrow...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ και ΑΚΌΜΑ ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ, το 2009.
Χειρότερα δεν μπορεί να πάει. Στοχεύω σε στόχους ψηλότερους, καλύτερους, πιο ψηλά.

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Εποχής τέλος

Γεμάτο βότσαλα, άμμο που στραφταλίζει στον ήλιο, μπροστά σε μιά παραλία.
Γαλήνη, ηρεμία, χαμόγελο. Ο νους να ξεφορτώνει οτι λάθος και κακό και να φιλτράρει μόνο χαρές.
Ετούτο το μικρό ιστολόγιο γεννήθηκε κατα λάθος. Το αγαπάω όμως.
Βοηθούσα μιά φίλη να στήσει το δικό της.
Το βάφτισα ετσι επειδή λατρεύω τη θάλασσα, επειδη πάνω σε βοτσαλάκια είμαι ο καλύτερός μου εαυτός. Για μενα έφτιαξα μια μικρή παραλία με βοτσαλάκια.
Και την άφησα να τη χαρούμε όσοι γουστάρουμε.
Απο τότε περπάτησε πάνω σε βότσαλα, πάνω σε πατήματα γυμνά, πάνω σε όμορφα παιχνίδια, σε εικόνες και μουσική, σε αστεία και φαντασία.
Μεχρι αυτη την ωρα 12.765 επισκέψεις ή 23 ανα ημέρα ειναι το πόσο διαβάστηκε.
Αν εξαιρέσεις τα χιτς απο μηχανές αναζήτησης, να υπολογίζεις κάπου 19 διαφορετικούς αναγνώστες κάθα μερα κατα μέσο όρο.
Ολα τα ωραία πράγματα τελειώνουν κι αρχίζουν άλλα.
Ο κύκλος του έκλεισε. Ή εγω έκλεισα, δεν ξέρω.
Η ανάγκη για προσωπικό συμμάζεμα φέρνει αλλαγές.
Ετσι κι αλλιώς πολλά θα αλλάξουν μεσα στους επόμενους 8 μήνες.
Ξέρω μόνο οτι δεν μπορώ ή δεν θέλω να γράφω εδω, δεν εχω χρόνο, δεν εχω μυαλό.
Θέλω να μείνει το Βοτσαλάκι ετσι ήσυχο, να μπορεί ο τυχαίος περιηγητής να περάσει, να χαλαρώσει, να διαβάσει, να δεί και να φύγει με χαμόγελο.
Στο εξής δεν προβλέπεται καμμία νεα ανάρτηση εδω, εκτός συγκλονιστικής περίπτωσης.
Κι εκτός αν κάποιος θελήσει να συμμετέχει ως συγγραφέας. Αν κανείς το θέλει, μπορεί να μου στείλει ενα e-mail στο tzonakos@ymail.com για να συνεννοηθούμε.
Πρώτα φυσικά θα κάνει μια καλή ανάγνωση στις 106 αναρτήσεις, στις ετικέττες και στον χαρακτήρα του μπλόγκ αυτού.
Θα πρέπει να τον/την εκφράζει και να θέλει να προσθέσει κάτι.
Ευχαριστώ για την πολυ όμορφη παρέα.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

Φώτα ... χρώματα...


Την μέρα διαδέχεται το σκοτάδι.
Ο άνθρωπος ανακάλυψε το φώς και απο ανάγκη στην αρχή.
Μετά το προχώρησε κι άλλο. Εβαλε χρώμα.
Για να δίνει ψευδαίσθηση χρώματος στη νύχτα,
λες κι αυτό θα είχε κάτι απο τη λάμψη της μέρας.
Ματαιοδοξία, ωστόσο στην νύχτα τα χρώματα δίνουν μια όψη
διαφορετική, μεθυστική μεσα στην καταιγίδα απο δέσμες χρωμάτων.
Δεν με μάγεψε ποτέ ιδιαίτερα της νύχτας το φώς,
εκτός μόνο οταν κοιτούσα τα αστέρια ψηλά με καθαρό ουρανό,
και ολόφωτα βράδια με φεγγάρι,

κι οταν με ενα μόνο κερί σε μια παραλία το καλοκαίρι,
ή σε ενα δωμάτιο, φώτιζε όλο το σύμπαν,

το μικρό μου μεγάλο σύμπαν...

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Animation βίντεο ( updated )

Update :

Επειδη το προηγούμενο βίντεο δεν εμφανίζεται, βάζω ενα άλλο υπέροχο καρτούν.
Αξίζουν και τα 7'.41" για να το δει κανείς.

Κι επειδή στο παρελθόν ειχα πει οτι ενα σκέτο βιντεάκι εινια κάπως απρόσωπη ανάρτηση, ειδικά αν το βίντεο δεν ειναι δικό μας, θα επανέλθω με κανονικές αναρτήσεις.

Αλλο ενα εξαιρετικό καρτούν βίντεο, ενα απο τα καλύτερα πουεχω δει ειναι το παρακάτω :


Διάρκεια 4.21"

Πάω θάλασσα, δείτε τα βιντεάκιa, αξίζoυν.

Κυριακή 31 Αυγούστου 2008

Mια καλή παρέα


Παρέα με σκύλο στην παραλία ειναι πολυ διαφορετικό απο οποιαδήποτε άλλη παρέα.
Αρκει να σ αρέσουν οι σκύλοι... και να μην εχει γύρω περίεργα ανθρωπάκια.
Εδω ειναι δύο απο τους σκύλους που κάναμε παρεούλα φέτος.
Δεν ειναι δικοί μου, σε άλλους ανήκουν. Αλλα θα με θυμούνται οταν ξαναβρεθούμε.
Δεν ξεχνάνε.

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

Mε λίγα λόγια και καλά ...

Στο μπλόγκ Tzonakos Somewhat Blogthing έχω απο μέρες τωρα για θέμα τον Γυμνισμό.
Οσο αυτο μπορεί να έχει μία ταμπέλα όπως θα λέγαμε πχ "αερομοντελισμός". Μαλακίες.
Η ουσία ειναι να νιώθεις καλά με σενα και τους άλλους.
Στα δεξιά εδω σε αυτο το μπλογκ, τρέχει ψηφοφορία που έληξε ήδη με περισσότερους απο τους μισούς που ψήφισαν να δηλώνουν οτι γυμνώθηκαν.
Ομως θέλω να πώ για το θέμα, αυτο που μου άφησε σαν σχόλιο η seisaxtheia :

" βλέπω πολλά σχόλια και διστάζω να γράψω γιατι μ την δίνουν οι μεγάλες συζητήσεις με θεωρητικούρες και αμπελοφιλοσοφίες που δεν βρίσκουν καμια πρακτική εφαρμογη..Το γυμνό ειναι φύση...η φύση ειναι ομορφια ..η ομορφια ειναι τεχνη ..και η τέχνη ειναι η ανώτατη πνευματική έκφραση.Εγώ αυτούς τους συνειρμούς κάνω και νομίζω δεν χρείζεται να γράψω κάτι ακόμα...Αλλά διαβάζοντας οσα γράφει η αναρτηση για τους φόβους όσως αρνούνται τον γυμνισμο θέλω να γράψω κάτι,ιδιαίτερα για τις γυναίκες και ελπίζω να το δουν όσες περισσοτερες γίνεται..Το σώμα σας εχει την ομορφιά που εσείς του δίνετε ...Μην αγχώνεστε ρε γμτ και μην το κρύβετε σε καμία περίπτωση και ιδιαίτερα μπροστα στον συντροφο σας..Μεγιστη μαλακία και πολύ αντισεξουαλικό να ντρέπεται κάποιος για το σώμα του..Απελευθερωθείτε! "

Mε λίγα λόγια τα είπε όλα. Ρισπέκτ που λέμε.

Κυριακή 17 Αυγούστου 2008

Μερικές αγαπημένες παραλίες (Α) και γιατί.

Δεν μπορώ να μη μοιραστώ τις θάλασσές μου ...


Κάτω Κουφονήσι, Νερό.
Μου αρέσει που ειναι ερημική και ανενόχλητη.
Μου αρέσει που όλοι σχεδόν είμαστε γυμνοί.
Μου αρέσει η θάλασσα που αν και κρύα ειναι τόσο φανταστική !
Μου αρέσει που πάς εκει με καϊκι.
Μου αρέσει που δεν εχει ρεύμα, νερό ουτε τηλεόραση.


Kριαρίτσι, Σιθωνία Χαλκιδικής.
Μου αρέσει γιατι ειναι ήσυχα, με κόσμο ήρεμο.
Μου αρέσει γιατι ειναι μεγάλη με πολλή και καλή άμμο.
Μου αρέσει γιατι εκει ( στο κόκκινο σημαδάκι ) πάω και ψαρεύω.
Μου αρέσει γιατι εκει κυκλοφορούμε πολλοί χωρίς ρούχα, γυμνοί.
Μου αρέσει γιατι δεν εχει σπίτια ! Μόνο τροχόσπιτα.
Μου αρέσει γιατι μπορώ να κάνω ελεύθερο κάμπινγκ.


Η παραλία με το beach bar "Manassu" στην Σιθωνία.
Μου αρέσει γιατι νιώθω άνετα εκει και τα νερά ειναι τέλεια.
Μου αρέσει και το beach bar ( διαφήμιση τους κάνω είδες ; )


Ανώνυμη παραλία στην Σιθωνία. Δεν ξέρω τουλάχιστον πώς τη λένε.
Μου αρέσει γιατι ειναι πολύ ήσυχη και συνήθως δεν εχει κύμα !
Μου αρέσει γιατι μπορώ να ειμαι και εκει γυμνός.
Μου αρέσει που έρχονται εκει διαφόρων ηλικιών άνθρωποι παρά το οτι η πρόσβαση ειναι κάπως κουραστική. Δεκαπέντε λεπτά περπάτημα σε άμμο μαλακή !


Αγιόκαμπος, Λάρισα.
Μου αρέσει γιατι εχει ενα ψιλό βότσαλο πολύ ευχάριστο.
Μου αρέσει γιατι μπροστά υπάρχει μόνο θάλασσα, ανοικτό Αιγαίο.
Μου αρέσει που ένιωσα σαν το σπίτι μου αμέσως μόλις πήγα.

Πορτοκάλι, Καβουρότρυπες Σιθωνίας.
Μου αρέσει λόγω του φανταστικού χρώματος των νερών.
Μου αρέσει επειδή ο βυθός ειναι πλούσιος και όμορφος.
Μου αρέσει που δεξιά απο την ομπρέλλα ειναι "επίσημη" παραλία Γυμνιστών.
Μου αρέσει που οι ντυμένοι δεν στην πέφτουν.
Μου αρέσει που τα πεύκα φτάνουν μεχρι κάτω στο νερό !
Ειναι η πιο αγαπημένη μου, χρόνια τώρα.

Σάββατο 9 Αυγούστου 2008

Μουσική το κύμα

Η μόνη μουσική που υπάρχει εκεί ειναι το κύμα, το γλύψιμό του στον βράχο, το σούρσιμο του μπλέ γαλαζωπού νερού στην άμμο.
Εκει βρίσκω την γαλήνη μου.

H θάλασσα εχει την δική της μοναδική μουσική στα αυτιά μας και στην καρδιά μας.

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

Νυχτερινός ουρανός


Κι όμως ειναι ο ουρανός την νύχτα της 27 Ιουλίου 2008.
Τραβήχθηκε με την κάμερα κατακόρυφα επάνω, κάπου στην Ηπειρο.
Αν κάνεις κλίκ επάνω στην εικόνα θα δείς πόσα πολλά ειναι τα αστέρια !

Σάββατο 2 Αυγούστου 2008

Πσηφίστε ψηφίστε τελειώσαμε

Εδω δεξιά έχω μιά ψηφοφορία λέμε -------->>>>>
Ψηφίστε και το συζητάμε εν καιρώ, φιλάκια :)

Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Aλλα μέρη, άλλες θάλασσες


ZANZIBAPH


Απο Trekshare member hennups13




ΧΑΒΑΗ


Απο Trekshare member julied
BIETNAM


Απο Trekshare member leenfls
ΠΑΡΟΣ


Απο Trekshare member spyder rock





IΝΔΟΝΗΣΙΑ


Απο Trekshare member bt

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

Θάλασσες μοναχικές


Ετούτες τις εποχές αλλα και κάθε εποχή του χρόνου, μία είναι η ανάσα της θάλασσας ίδια η αρμύρα και υπομονετικά τα βράχια κι οι αμμουδιές βρέχονται απο αυτην.



Το ίδιο κι οι άνθρωποι. Πάνε για δροσιά, για χαλάρωμα, τη σκέψη ν' αφήσουν να φύγει πέρα με το γλάρο που φεύγει, με μιά πετρούλα στο νερό να νιώσουν τις δονήσεις του μπλέ.



Ωρες μπορείς να περιμένεις στη θάλασσα χωρίς να περιμένεις κάτι κι οταν φύγεις να εχεις μέσα σου τόσο μπλέ, τόση ανάσα και ξαναγέννημα που βάζεις χαμόγελο στο πρόσωπο και προχωράς οτι κι αν συμβαίνει. Ζωοδότρα θάλασσα, πνοή, αναγέννηση.

Θέλει να την αγαπάμε όμως και τότε θα μας ανταποδώσει και αυτη την αγάπη της.
Θέλω να βουτήξω μεσα της και να μείνω εκει για όσο περισσότερο γίνεται, στην αγκαλιά της.
Μια ερωμένη είναι, μια μάγισσα καλή, μια απέραντη μπλε πανδαισία.