Κυριακή 31 Αυγούστου 2008

Mια καλή παρέα


Παρέα με σκύλο στην παραλία ειναι πολυ διαφορετικό απο οποιαδήποτε άλλη παρέα.
Αρκει να σ αρέσουν οι σκύλοι... και να μην εχει γύρω περίεργα ανθρωπάκια.
Εδω ειναι δύο απο τους σκύλους που κάναμε παρεούλα φέτος.
Δεν ειναι δικοί μου, σε άλλους ανήκουν. Αλλα θα με θυμούνται οταν ξαναβρεθούμε.
Δεν ξεχνάνε.

15 σχόλια:

NdN είπε...

Καλημέρα φίλε,

Για να είμαι ειλικρινής δεν μου αρέσουν οι σκύλοι στην παραλία και θα σου πω και γιατί. Τα σκυλάκια θέλουν να παίζουν, τόσο με το αφεντικό τους όσο και με τους γύρω τους. Εγώ πάλι στην παραλία θέλω να με ενοχλεί μόνο ο ήχος από τις φυσαλίδες που κάνει η μπύρα μου όταν σηκώνω το μπουκάλι. Πάντως ούτε τα φοβάμαι ούτε τα σιχαίνομαι. Απλά δεν θέλω να με μυρίζουν να τρίβονται στα πόδια μου κτλ, ειδικά όταν είμαι στην παραλία. Για κάποιον όμως που αγαπάει τα σκυλιά είναι πολύ καλή παρέα!

tzonakos είπε...

LOL NdN σε καταλαβαίνω.
Εμένα κάπως με ενοχλούν οταν τινάζονται όπου βρούν !
Βασικά όκως θέλω να με "ενοχλεί" μόνο ο ήχος του κύματος.

Ανώνυμος είπε...

μμμ..εγώ είμαι σε εκείνη την κατηγορία που δεν αρέσουν οι σκύλοι...ούτε θέλουν να τους βλέπουν στην παραλία...επομένως αν ήσουν κάπου εκεί τριγύρω, μάλλον...ξινισμένα θα σε κοιτούσα!
φιλιά :)

tzonakos είπε...

Xαχαχα cook :) Να ειμαι εγω χάλια και να ξινίσεις, οκ το δέχομαι.
Δεν εχω δικό μου σκύλο αυτη την εποχή.
Θα ήθελα εναν. Για παρέα και παιχνίδι.
Δεν σου αρέσουν οι σκύλοι ή οποιοδήποτε ζώωο δεν θα σου άρεσε στην παραλία ;

Ανώνυμος είπε...

Mία φορά επιχείρησα φέτος και για πολύ λίγη ώρα να πάρω τον δικό μου στη θάλασσα. Παρ ότι δεν ενοχλεί και δεν πηγαίνει απρόσκλητος σε διπλανές παρέες, έχω πάντα το άγχος ότι κάποιος ενοχλείται απ΄ την παρουσία του.
Αν και εκείνο που με ενοχλεί όσο τίποτα άλλο στην παραλία είναι οι στριγλιές των παιδιών και οι τσιρίδες των μαννάδων, όταν θέλουν να τα βγάλουν απ΄ τη θάλασσα. Ηρώδης είμαι ικανή να γίνω εκείνη τη στιγμή. Και πως συμβαίνει να υπάρχουν πάντα δίπλα μου τέτοιες παρέες;; Το κοκκαλάκι της νυχτερίδας έχω.
Φιλί κοραλένιο για καλό μήνα.

Ανώνυμος είπε...

τζον
δε μπορώ τα ζώα..δεν αντεχω ούτε να τα αγγίξω,ούτε να με αγγίξουν!
(άσε που με εκνευρίζουν φοβερά οι ζωόφιλοι!)
-...καλά για σενα μπορει και να έκανα μια εξαίρεση :)-

tzonakos είπε...

Ε, αφου θα έκανες μία εξαίρεση για μενα αγαπητή cook αυτο με τιμα πολύ.
Ξέρω οτι πολλοί φιλόζωοι ειναι υπερβολικοί.
Σέβομαι όμως απόλυτα το να μην τα αντέχεις. Καλή σου μερα :)

tzonakos είπε...

@ zanzibar τον δικό σου τον ΣΚΥΛΟ !
Ουφ,,, προς στιγμήην κατάλαβα οτι μιλάς για τον δικο σου τον ΦΙΛΟ :)
Ειναι τρελά ενοχλητικοί πολλοί άνθρωποι και σαφώς πιο ενοχλητικοί απο ενα σκύλο.
Ωστόσο βλέπεις και κάνουν γκριμάτσες αν δουν σκύλο, λες και θα τους βλάψει, δαγκώσει, αρρωστήσει, δεν ξερω τι !
Θα έπρεπε να υπάρχουν οργανωμένες παραλίες όπου θα μπορούν να πηγαίνουν άνθρωποι μαζι με τα ζώα τους.

υγ. να πας πιο μακριά απο τους περίεργους, τους καταλαβαίνεις αμέσως.

Ατθάνα είπε...

εγώ πάλι γουστάρω σκυλιά στην παραλία! κι αυτό γιατί κάνουν ότι γουστάρουν και στα αρχδάκια τους αν κάποιοι ενοχλούνται!
κι εγώ έχω φάει πιτσιλιές, μου έχουν αφήσει αυτόγραφο-πατούσα στην πετσέτα, αλλά...ε και;
γιαυτό είναι τα πλυντήρια και τα ντουζ!

καλησπέρες φίλτατε Βοτσαλάκο! ;)))))

Ανώνυμος είπε...

Να σαι καλά τζονάκο μου. Μ΄ έκανες και γέλασα. Φανταζόμουν το φίλο μου να τον πηγαίνω στην παραλία και όπως αναφέρω "παρ ότι δεν ενοχλεί και δεν πηγαίνει απρόσκλητος σε διπλανές παρέες, έχω πάντα το άγχος ότι κάποιος ενοχλείται απ΄ την παρουσία του"!!! Φανταστικό!!!
Φιλί κοραλένιο.

Εφιάλτης είπε...

Καλησπέρα Τζονάκο και καλό μήνα

Πριν 3 χρόνια είχα περάσει ένα καλοκαίρι με ενα σκυλί, και το είδε αυτό το σκυλί πριν 2 εβδομάδες, με γνώρισε αμέσως. Καλά να περνάς...

tzonakos είπε...

Χαχαχαχ... zanzibar γουστάρω που γέλασες :) Για φαντάσου ε ; Χαχαχαχα ...

@ karyatida δεν θα έλεγα οτι μου αρέσει να μου λερώσει την πετσέτα με την πατούσα ο σκύλος, αν και ευχαρίστως κάνω τούμπες μαζι τους στην άμμο.

@ Εφιάλτη καιρό εχουμε να τα πούμε, να με συμπαθείς, εχω ανακόψει εδω και μήνες τον ρυθμό μου στο Διαδίκτυο. Δεν φταίς εσυ. Θα σου ρθω.
Αυτο με τα σκυλιά, οτι δεν σε ξεχνάνε ειναι φοβερό, καταπληκτικό, συγκινητικό.

paperflowers είπε...

Στην παραλία που πηγαίνω έχει ψιλό βότσαλο και πολλούς που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ. Φυσικά πολλοί έχουν κ σκύλους μαζί, καθώς δεν είναι εύκολο να βρεις ξενοδοχείο/δωμάτιο που να τους δέχεται αλλά αυτό είναι άσχετο θέμα.
Κάθε χρόνο, τρελαίνομαι να βλέπω τα σκυλιά να τρίβονται στα βότσαλα, να κάνουν τούμπες, νάζια κτλ, ιδίως αν είναι τίποτα μεγαλόσωμα που στην πόλη δεν έχουν κ πολλά περιθώρια να παίξουν έτσι!

Unknown είπε...

Ναι, δεν ξεχνάνε...Αυτό είναι αλήθεια. Θυμούνται και αυτούς που τα αγαπάνε και αυτούς που ...δεν...και φέρονται ανάλογα.

Ενεσούλα είπε...

Πολύ πιστοί φίλοι, αλλά και μεγάλη δέσμευση, σα να έχεις παιδί στο σπίτι που δε μεγαλώνει.
Αλλά φίλοι όμως, αληθινοί.
Τ'αγαπώ τα σκυλιά.
Έχει η μαμά μου ένα μικρό τεριέ-γκριφόν, την διαβόητη Λουλού και δεν αισθάνεται ποτέ μόνη!
Αλλά είπαμε, είναι ευθύνη που παίρνει να παίρνει κάποιος σοβαρά.
Οι γάτες πάλι δεν είναι πιστές, αλλά είναι πιο ανεξάρτητες.
Γούστα είναι...