Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Αντέχουμε ...

Σε άλλα μέρη εγω σε άλλα εσυ
σε άλλα οι άλλοι,
σ αυτη τη γη διαβαίνω ζωή μισή,
μ απορίες στο βλέμμα πάλι,
κει που νόμιζα πως δεν εχω άλλες,
κι όλα τα ήξερα
και μπορούσα ν' απαντήσω,
μα, να που ξανά γυρνάνε,
και ζητούν να μιλήσω,
να πώ,
όλο γύρω σαν πουλιά πετάνε,
και ζητούν απαντήσεις
και πρέπει να θέλω
απάντηση να έχω,
όσο κι αν ειναι δύσκολο,
ακόμα αντέχω,
για πόσο δεν ξέρω,
ακόμα απέχω
απ το τέρμα πολύ μακριά.
...ελπίζω....

6 σχόλια:

Εύα Παραδείσου είπε...

Η πυξίδα φταίει :D

tzonakos είπε...

Χαλασμένη πυξίδα λες ;
Μπα ... καλά θα δοκιμάσω μια καινούργια :Ρ

KitsosMitsos είπε...

Καλά κάνεις και ελπίζεις. Αυτό είναι το καλύτερο!

tzonakos είπε...

Μα αν δεν ελπίζεις σε κατι δεν ειναι ζωή αυτη ...
Οχι όμως και σε εμπόρους ελπίδας...
Χρειάζομαι νεα πυξίδα ειναι αλήθεια.

Ενεσούλα είπε...

Nα είναι μακριά το τέρμα σου εύχομαι και να έχεις πάντα απορίες και ανησυχίες!

tzonakos είπε...

Σ ευχαριστώ απο καρδιάς Ενεσούλα.
Ευχομαι και για σενα το ίδιο.