Αντέχουμε ...
Σε άλλα μέρη εγω σε άλλα εσυ
σε άλλα οι άλλοι,
σ αυτη τη γη διαβαίνω ζωή μισή,
μ απορίες στο βλέμμα πάλι,
κει που νόμιζα πως δεν εχω άλλες,
κι όλα τα ήξερα
και μπορούσα ν' απαντήσω,
μα, να που ξανά γυρνάνε,
και ζητούν να μιλήσω,
να πώ,
όλο γύρω σαν πουλιά πετάνε,
και ζητούν απαντήσεις
και πρέπει να θέλω
απάντηση να έχω,
όσο κι αν ειναι δύσκολο,
ακόμα αντέχω,
για πόσο δεν ξέρω,
ακόμα απέχω
απ το τέρμα πολύ μακριά.
...ελπίζω....
6 σχόλια:
Η πυξίδα φταίει :D
Χαλασμένη πυξίδα λες ;
Μπα ... καλά θα δοκιμάσω μια καινούργια :Ρ
Καλά κάνεις και ελπίζεις. Αυτό είναι το καλύτερο!
Μα αν δεν ελπίζεις σε κατι δεν ειναι ζωή αυτη ...
Οχι όμως και σε εμπόρους ελπίδας...
Χρειάζομαι νεα πυξίδα ειναι αλήθεια.
Nα είναι μακριά το τέρμα σου εύχομαι και να έχεις πάντα απορίες και ανησυχίες!
Σ ευχαριστώ απο καρδιάς Ενεσούλα.
Ευχομαι και για σενα το ίδιο.
Δημοσίευση σχολίου