Βότσαλο: Xρόνια χελιδόνια

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007

Χρόνια χελιδόνια
που πετάξατε,
πού ειν' η ευτυχία
που μου τάξατε ...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...: Γιατί παλληκαράκι μου τέτοια απελπισιά απόψε;
:-(

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές; 10 Οκτωβρίου 2007 στις 11:46 μ.μ.
tzonakos είπε...: Aσε, πρέπει να πετάξω τη θλίψη αποπάνω μου, όσο κι αν πιστεύω οτι υποκρίνομαι.
Πάμε γι άλλα.; 11 Οκτωβρίου 2007 στις 11:46 π.μ.
Ατθάνα είπε...: ήρθα! :)
τα χελιδόνια την κάνανε με τη μαμά του μικρού σπουργιτιού του Αρκά!
που νους για τη δική μας ευτυχία!

...έτσι μια νότα αισιοδοξίας για να ευθυμήσεις λιγουλάκι!
καλημέρα και πάλι!; 11 Οκτωβρίου 2007 στις 11:55 π.μ.
tzonakos είπε...: Ευχαριστώ που πέρασες απ το μικρό Βοτσαλάκι λογοτέχνιδα karyatida :)
Σε αυτο το μπλόγκ δεν προσπαθω καμμία συγγραφική απόπειρα, και ναι, πρέπει να ευθυμήσουμε :)
Την καλημέρα μου.; 11 Οκτωβρίου 2007 στις 12:01 μ.μ.